แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กลอนแอบรัก แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กลอนแอบรัก แสดงบทความทั้งหมด
วันอังคารที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2555
วันพฤหัสบดีที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2555
*เพราะเธอ...*
นี่คงจะเป็นเพราะเธอใช่ไหม
ที่ทำให้ฉันเหม่อนั่งมองฟ้า
ที่ทำให้มีน้ำไหลรินจากตา
ที่ทำให้เหงายิ่งกว่าที่เคยเป็น
เป็นเพราะเธอใช่ไหม
ที่ทำให้ในใจต้องซ่อนเร้น
ไม่ได้เป็นตัวเองอย่างที่เคยเป็น
ใครใครเขาก็รู้ว่าแปลกไป
เพราะเธอ...คงเป็นเพราะเธอ
ที่ทำให้ฉันเพ้อฝันและหวั่นไหว
ที่ทำให้นั่งฟังเพลงแล้วเคลิ้มไป
ที่ทำให้ฉันนอนไม่หลับตลอดมา
คงเพราะเธอ ใจฉันเหงาเศร้าหม่นหมอง
น้ำตานองร้องไห้ใจเหว่ว้า
ความเหน็บหนาวร้าวหัวใจยากจะลา
ยามนิทราพาใจคิดชิดมิเลือน
เพราะเธอมาพาใจฉันไหวสั่น
ห้วงใจนั้นยังแอบหามิลาเลื่อน
คำว่ารักสลักไว้มั่นคอยเตือน
คำว่าเพื่อน..จากหายใช่..เพราะเธอ.
**paer-aksorn**
วันจันทร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2555
~*ฝาก*~ (กลบทบุษบงแย้มผกา)
~*ฝาก*~
ฝากดวงใจ ใส่กานท์ สานรอยรัก
ฝากดวงใจ ใส่สลัก ถักร้อยฝัน
ฝากดวงใจ ใส่อักษร อ้อนข้างจันทร์
ฝากดวงใจ ใส่ของขวัญ ฉันให้เธอ
ฝากดวงใจ ไปชมชู้ สู่ทางมั่น
ฝากดวงใจ ไปเคียงกัน ปันเสมอ
ฝากดวงใจ ไปแนบใกล้ ใจไม่เพ้อ
ฝากดวงใจ ไปเสนอ เผลอกับกานท์
ฝากดวงใจ ไปอิงแอบ แนบอกพี่
ฝากดวงใจ ไปกับปี่ ที่แสนหวาน
ฝากดวงใจ ไปให้เธอ ละเมอปาน
ฝากดวงใจ ไปคอยขาน สานสัมพัน
ฝากดวงใจ ไปกับคำ ย้ำใจภักดิ์
ฝากดวงใจ ไปคอยถัก ปักคำมั่น
ฝากดวงใจ ไปแอบชิด จิตเกี่ยวปัน
ฝากดวงใจ ไปจำนรรจ์ ฝันรักเดียว
ฝากดวงใจ ให้เธอดู อยู่ข้างข้าง
ฝากดวงใจ ให้ใจร้าง เผื่อทางเปลี่ยว
ฝากดวงใจ ให้ผูกพัน ฝันกลมเกลียว
ฝากดวงใจ ให้ไปเกี่ยว เยียวยาใจ.
~*paer-aksorn*~
(กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย และกลบทเทพชุมนุม)
ฝากดวงใจ ใส่กานท์ สานรอยรัก
ฝากดวงใจ ใส่สลัก ถักร้อยฝัน
ฝากดวงใจ ใส่อักษร อ้อนข้างจันทร์
ฝากดวงใจ ใส่ของขวัญ ฉันให้เธอ
ฝากดวงใจ ไปชมชู้ สู่ทางมั่น
ฝากดวงใจ ไปเคียงกัน ปันเสมอ
ฝากดวงใจ ไปแนบใกล้ ใจไม่เพ้อ
ฝากดวงใจ ไปเสนอ เผลอกับกานท์
ฝากดวงใจ ไปอิงแอบ แนบอกพี่
ฝากดวงใจ ไปกับปี่ ที่แสนหวาน
ฝากดวงใจ ไปให้เธอ ละเมอปาน
ฝากดวงใจ ไปคอยขาน สานสัมพัน
ฝากดวงใจ ไปกับคำ ย้ำใจภักดิ์
ฝากดวงใจ ไปคอยถัก ปักคำมั่น
ฝากดวงใจ ไปแอบชิด จิตเกี่ยวปัน
ฝากดวงใจ ไปจำนรรจ์ ฝันรักเดียว
ฝากดวงใจ ให้เธอดู อยู่ข้างข้าง
ฝากดวงใจ ให้ใจร้าง เผื่อทางเปลี่ยว
ฝากดวงใจ ให้ผูกพัน ฝันกลมเกลียว
ฝากดวงใจ ให้ไปเกี่ยว เยียวยาใจ.
~*paer-aksorn*~
(กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย และกลบทเทพชุมนุม)
วันศุกร์ที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2555
เกินคำว่าเพื่อน…!
เกินคำว่าเพื่อน…!
ขอโทษ....ที่ดูแล้ว....ไม่เหมือนเดิม
ความรู้สึก..มันชักเริ่ม..ไม่เหมือนเก่า
เราไม่ได้..เป็นเหมือนเพื่อน..คอยตามเงา
แต่..ฉันเฝ้า..แอบรักเธอ..เสมอมา
จึงยังคง..วนเวียน..เพียรคิดถึง
เป็นเพียงหนึ่ง..เดียวในใจ..ที่โหยหา
ไม่เคยคิด..ถึงใครยาม..ที่ผ่านมา
ได้แต่บ้า..คิดฝัน..มันฝ่ายเดียว
มันจึงเหงา..เศร้าสร้อย..ระห้อยหา
ช่างเหว่ว้า..อาดรู..แสนโดดเดี่ยว
ที่ฉันบ้า..แอบรัก..อยู่ข้างเดียว
เธอไม่เหลียว..มองมา..น่าเศร้าใจ
ก็รับรู้..ว่าได้เดิน..ข้ามเส้นบาง
ที่คั่นกลาง..บอกว่าเป็น..ได้แค่ไหน
เธอคงไม่..รู้สินะ..ฉันคิด..อะไร?
ไม่รู้..ใช่ไหม?เพื่อน..ฉันไม่ต้องการ
จะทำอย่าง..ไรดี..ล่ะทีนี้?
ตรมฤดี..ทุกครั้ง..สบตาหวาน
รู้ทั้งรู้..ว่าไกล..เกินต้องการ
คงอีกนาน..กว่าจะห้าม..ใจให้..ลืมฯ
~paer-aksorn~
วันจันทร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2555
แค่ใครสักคน.
ในยามท้อทรมานผ่านทุกข์เข็ญ
มองไม่เห็นหนทางลางเลือนหนอ
ที่ผ่านมากับวันคืนเฝ้าฝืนรอ
เพื่อจะต่อเติมฝันใช่หวั่นเกรง
ในยามนี้เธอคนดีเคียงข้างฉัน
พร่ำรำพันเศร้านักรักข่มเหง
ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้เอง
เราใช่เก่งดีเลิศเมื่อเกิดมา
หากยามนี้เธอมีคนเคียงข้าง
ฉันถอยห่างห่วงอยู่คอยรักษา
หากเธอล้มรักร้างมีน้ำตา
กลับเถิดหนาที่เก่าเราอย่างเดิม
ในทุกยามตามติดคิดเสมอ
เพราะว่าเธอคือหนึ่งซึ่งแรกเริ่ม
เป็นรักแท้จากเพื่อนที่ต่อเติม
จะคอยเสริมหนุนนำอย่าซ้ำเลย
ในยามท้อขอสายลมแห่งความหวัง
ช่วยต่อเติมพลังอย่างที่เคย
สุขฤทัยยามมีเธอช่วยเอื้อนเอ่ย
ความหลังเคยกลับกลายคล้ายวันวาน.
~paer-aksorn~
วันจันทร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2554
วันพุธที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2554
ฉันกำลังจะมีรัก.
ฉันกำลังจะมีรัก.
ตัวฉันนั้น กำลัง จะมีรัก
ฉันจึงปัก เขตใจ ไว้ตรงนี้
เธอจะยอม หรือไม่ จ้ะคนดี
ที่ฉันนี้ มาจับจอง ห้องหัวใจ
เพราะแอบมอง ห่างห่าง อยู่ทางนี้
แอบมอบความ รู้สึก ดีดีให้
แถมแอบรัก เธอนั้น จนหมดใจ
และห่วงใย แอบส่ง ตรงถึงเธอ
แม้จะนาน แสนนาน สักเพียงไหน
แต่หัวใจ ก็ยังรัก อยู่เสมอ
ทุกเวลา คิดถึง คะนึงเธอ
เฝ้าแต่เพ้อ ถึงกัน หวั่นหวั่นใจ
ลืมคิดไป ว่านี่ คือความฝัน
ความจริงนั้น คงเป็น ไปไม่ได้
เธอคงมี คนจอง แล้วใช่ไหม?
ต้องทำใจ รอไว้ เลยนะเราฯ
~paer-aksorn~
วันศุกร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2554
คิดถึง
ฉันคิด- ถึงเธอ จับหัวใจ
เราทำ ได้แค่ ชะเง้อหา
รอเธอ เมื่อไหร่ จะผ่านมา
ใจวน นักหนา จะบ้าตาย
ได้แต่ แอบมอง อยู่อย่างนี้
มองเท่า นี้แหล่ะ ที่ทำได้
เพราะฉัน เป็นคน ที่ห่างไกล
ไม่สำคัญ อะไร กับใจเธอ.
23/11/54
วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
คนใกล้...ใจ
จะห้ามใจได้อย่างไร
ในเมื่ออยู่ใกล้กันแค่นี้
สบตาครั้งไรใจหายทุกที
รักเธอคนนี้อยู่เต็มหัวใจ
ไม่รู้เราคิดเหมือนกันรึเปล่า
ไม่อาจคาดเดาหัวใจเธอได้
ได้แต่แอบหวังลึก ลึก ในใจ
ว่าเธอคนใกล้ ก็แอบมีใจ ให้เหมือนกัน.
pear-ak-sorn
วันศุกร์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
คะนึง..หา
วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2554
คิดถึง....
ฉันคิดถึงเธอจับหัวใจ
ฉันทำได้แต่ชะเง้อหา
รอเธอเมื่อไหร่จะผ่านมา
กระวนกระวายนักหนาจะบ้าตาย
แอบมองเธออยู่อย่างนี้
มองเท่านั้นแหล่ะที่ทำได้
เพราะเป็นแค่คนห่างไกล
ที่ไม่สำคัญอะไร...สำหรับเธอ
แปลก แปลกที่ตรงหัวใจ
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
อยู่ๆก็ไหว ก็หวั่น
เฝ้าคิดถึงแต่เธอ
แปลก แปลก เป็นอะไรไปนะใจ
ใยถึงวนเวียนที่เธอเสมอ
ทั้งที่ไม่เคยจะพบเจอ
หน้าตาก็ไม่เคยจะสัมพันฯ
~ แพรอักษร ~
วันพฤหัสบดีที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2554
แอบรัก
♥เคยรู้สึกเหมือนว่าใกล้
เมื่อครั้งเธอไม่มีใครในเส้
แต่รู้สึกเหมือนไกลห่าง
ทั้งที่เส้นทางเราใกล้กัน
♥อยากบอกเธอถึงความรู้สึก
ในส่วนลึกของความฝัน
เรามีเราเห็นเราเป็นซึ่งกัน
เธอมีฉันฉันมีเธอเสมอมา
♥แต่ยิ่งใกล้ก็เหมือนไกล
เพราะเธอมีใครที่ใกล้กว่า
สิ่งที่ฉันบอกเธอได้เพียงสา
บอกเธอว่ายังอาทรเหมือนก่อน
♥ทำได้ก็เพียงพยายามถอยห่าง
และกระทำทุกอย่างคล้ายวางเฉ
เห็นตาเธออบอุ่นคนคุ้นเคย
ฉันได้แต่ผ่านเลยความห่วงใย
♥ขอยืนยันอยู่ใกล้ๆเธอตรงนี
ขอมีเธอเป็นความงามความฝันใ
และไม่ว่าเธอจะเป็นของใคร
เธอดีงามเสมอไป...ในดวงตา
♥แม้ยามแดดแผดเผากายเร่าร้อ
อยากพักผ่อนแอบอิงพิงพฤกษา
อยู่ใต้ร่มเงาไม้ก่อนไลลา
ค่อยตามหาความรักประจักษ์กั
♥แอบรักเธอเฝ้าเพ้อละเมอหา
ไม่มีค่าควรเธอจึงเพ้อฝัน
มีแต่แอบรักเธอไปวันวัน
แล้วสักวันเธอคงรู้...ฉันรั
♥ แพรอักษร♥
วันอาทิตย์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2554
วันเสาร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554
ตรงนี้....ที่ในฝัน
ไม่รู้ฉัน นั้นเป็น ตัวอะไร
เธอจึงมอง ผ่านไป ไม่เคยเห็น
แค่ชำเลือง มาบ้าง ยังยากเย็น
คงแค่เป็น เศษผง ธุลีดิน
ทั้งที่ยืน อยู่ใกล้ ใกล้แค่นี้
ยืนตรงที่ ความห่วงใย ไม่เคยสิ้น
ยืนคอยอยู่ แม้พูดไป เธอไม่ยิน
ความชาชิน คือเธอเฉย ไม่เคยมอง
ฉันเคว้งคว้าง ดั่งว่า หาทางหาย
จนต้องแอบ ร้องไห้ ใจหม่นหมอง
รักสิ้นหวัง ไม่ได้ ดังหมายปอง
รักที่ครอง คงลด หมดสำคัญ
เพียงผิวแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงคุ้น
เพียงอ้อมอุ่น อกเธอ ให้เพ้อฝัน
เพียงสัมผัส รักไล้ หัวใจกัน
เพียงเท่านั้น หมื่นพัน...ฝันเป็นเธอ.
เธอจึงมอง ผ่านไป ไม่เคยเห็น
แค่ชำเลือง มาบ้าง ยังยากเย็น
คงแค่เป็น เศษผง ธุลีดิน
ทั้งที่ยืน อยู่ใกล้ ใกล้แค่นี้
ยืนตรงที่ ความห่วงใย ไม่เคยสิ้น
ยืนคอยอยู่ แม้พูดไป เธอไม่ยิน
ความชาชิน คือเธอเฉย ไม่เคยมอง
ฉันเคว้งคว้าง ดั่งว่า หาทางหาย
จนต้องแอบ ร้องไห้ ใจหม่นหมอง
รักสิ้นหวัง ไม่ได้ ดังหมายปอง
รักที่ครอง คงลด หมดสำคัญ
เพียงผิวแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงคุ้น
เพียงอ้อมอุ่น อกเธอ ให้เพ้อฝัน
เพียงสัมผัส รักไล้ หัวใจกัน
เพียงเท่านั้น หมื่นพัน...ฝันเป็นเธอ.
แพรอักษร
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)