เกินคำว่าเพื่อน…!
ขอโทษ....ที่ดูแล้ว....ไม่เหมือนเดิม
ความรู้สึก..มันชักเริ่ม..ไม่เหมือนเก่า
เราไม่ได้..เป็นเหมือนเพื่อน..คอยตามเงา
แต่..ฉันเฝ้า..แอบรักเธอ..เสมอมา
จึงยังคง..วนเวียน..เพียรคิดถึง
เป็นเพียงหนึ่ง..เดียวในใจ..ที่โหยหา
ไม่เคยคิด..ถึงใครยาม..ที่ผ่านมา
ได้แต่บ้า..คิดฝัน..มันฝ่ายเดียว
มันจึงเหงา..เศร้าสร้อย..ระห้อยหา
ช่างเหว่ว้า..อาดรู..แสนโดดเดี่ยว
ที่ฉันบ้า..แอบรัก..อยู่ข้างเดียว
เธอไม่เหลียว..มองมา..น่าเศร้าใจ
ก็รับรู้..ว่าได้เดิน..ข้ามเส้นบาง
ที่คั่นกลาง..บอกว่าเป็น..ได้แค่ไหน
เธอคงไม่..รู้สินะ..ฉันคิด..อะไร?
ไม่รู้..ใช่ไหม?เพื่อน..ฉันไม่ต้องการ
จะทำอย่าง..ไรดี..ล่ะทีนี้?
ตรมฤดี..ทุกครั้ง..สบตาหวาน
รู้ทั้งรู้..ว่าไกล..เกินต้องการ
คงอีกนาน..กว่าจะห้าม..ใจให้..ลืมฯ
~paer-aksorn~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น