รจนา..ภาษาเรียบ..เลียบตรงจุด
สู่วิมุต-ติหลุดพ้น..กว่าคำไหน
ตายก่อนตาย..หยุดคิด..ได้สว่างใจ
ไม่วาบไหว..หวั่นหวามตาม..โลกีย์รัก..
หลวงพ่อท่าน..นำทางธรรม..สั้นกระชับ
รู้ระงับ..จับอิริ-ยาบถ..ให้รู้จัก
ความเคลื่อนไหว..ช้าช้า..พาจิตพัก
หยุดทุกข์หนัก..ทุกข์หนา..พาพบธรรม..
คือ.กุศ-โลบาย..ให้จิตจ่อ
เพียรอย่าท้อ..รู้ฝึก..ทุกคืนค่ำ
ยามใดเหงา..เหว่ว้า..วิบากกรรม
จงเพียรทำ..มีน้ำตา..ใครปลอบใจ
เพราะผู้ใด..ไหนเล่า..จะช่วยเจ้า
หลุดพ้นเศร้า..ดายเดียว..คราวูบไหว
เจ้าต้องอยู่..กับเงาร้าว..เปล่าเปลี่ยวใจ
ตราบสิ้นลม..หายใจใคร-ไปด้วย..ช่วยบอกที
มาลำพัง..ไปลำพัง..อย่าเขลาโง่
จงรีบโผล่..ให้พ้นน้ำ..งามศักดิ์ศรี
ฝึกหยุดคิด..นิมิตหมาย..นะคนดี
ณ..ที่นี่..เดี่ยวนี้สิ-พบว่าง..กระจ่างใจ..
ณ..โลกนี้..นาทีนี้..ใช่โลกหน้า
เลิกเหว่ว้า..ลืมทาง..พรางหวั่นไหว
ไม่มีเขา..เราอยู่ได้..นะดวงใจ
เพราะจิตใส..สิ้นทุกข์ได้..ไร้ตัวตน...
ตามรอยธรรม..รอยทอง..ของพระพุทธ
เพียรรู้หยุด..เลิกคิดได้..ไร้สับสน
มองเข้าไป..ในจิตวิญ-ญาณ..บ้านแห่งตน
สร้างกมล..ใสสว่าง..พร่างแสงเพชร..เก็จมณี..!
~ paer-ak-sorn ~
