นี่คงจะเป็นเพราะเธอใช่ไหม
ที่ทำให้ฉันเหม่อนั่งมองฟ้า
ที่ทำให้มีน้ำไหลรินจากตา
ที่ทำให้เหงายิ่งกว่าที่เคยเป็น
เป็นเพราะเธอใช่ไหม
ที่ทำให้ในใจต้องซ่อนเร้น
ไม่ได้เป็นตัวเองอย่างที่เคยเป็น
ใครใครเขาก็รู้ว่าแปลกไป
เพราะเธอ...คงเป็นเพราะเธอ
ที่ทำให้ฉันเพ้อฝันและหวั่นไหว
ที่ทำให้นั่งฟังเพลงแล้วเคลิ้มไป
ที่ทำให้ฉันนอนไม่หลับตลอดมา
คงเพราะเธอ ใจฉันเหงาเศร้าหม่นหมอง
น้ำตานองร้องไห้ใจเหว่ว้า
ความเหน็บหนาวร้าวหัวใจยากจะลา
ยามนิทราพาใจคิดชิดมิเลือน
เพราะเธอมาพาใจฉันไหวสั่น
ห้วงใจนั้นยังแอบหามิลาเลื่อน
คำว่ารักสลักไว้มั่นคอยเตือน
คำว่าเพื่อน..จากหายใช่..เพราะเธอ.
**paer-aksorn**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น