วันจันทร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2555

แค่ใครสักคน.






ในยามท้อทรมานผ่านทุกข์เข็ญ

มองไม่เห็นหนทางลางเลือนหนอ

ที่ผ่านมากับวันคืนเฝ้าฝืนรอ

เพื่อจะต่อเติมฝันใช่หวั่นเกรง



ในยามนี้เธอคนดีเคียงข้างฉัน

พร่ำรำพันเศร้านักรักข่มเหง

ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้เอง

เราใช่เก่งดีเลิศเมื่อเกิดมา



หากยามนี้เธอมีคนเคียงข้าง

ฉันถอยห่างห่วงอยู่คอยรักษา

หากเธอล้มรักร้างมีน้ำตา

กลับเถิดหนาที่เก่าเราอย่างเดิม



ในทุกยามตามติดคิดเสมอ

เพราะว่าเธอคือหนึ่งซึ่งแรกเริ่ม

เป็นรักแท้จากเพื่อนที่ต่อเติม

จะคอยเสริมหนุนนำอย่าซ้ำเลย



ในยามท้อขอสายลมแห่งความหวัง

ช่วยต่อเติมพลังอย่างที่เคย

สุขฤทัยยามมีเธอช่วยเอื้อนเอ่ย

ความหลังเคยกลับกลายคล้ายวันวาน.


~paer-aksorn~