♥ดวงดาวนอกหน้าต่าง♥

*หากเธอแหงนมองดาวบนราวฟ้า
ทั่วนภาแสงจันทร์ส่องสว่างไสว
ขอให้จันทร์สดสวยส่องแสงไป
ส่งความละมุนสดใสให้คนมอง

*ประกายนวลแสงโสมที่โลมหล้า
ที่ฉาบทาธรณินให้สิ้นหมอง
ดวงดาราย่างเยื้องแสงเรืองรอง
อยากจับจองห้องฟ้าม่านราตรี

*ในยามนี้มีจันทร์เดือนเคียงคู่

ฉันแหงนดูแสงจันทร์ผ่องยามนี้

จิตเรียกร้องปองหาทุกครามี

เธอหลบหนีห่างเหินทำเมินชา

*สุดอาลัยในรักที่หักหาย

แสนเดียวดายเหตุใดไม่มาหา

ฉันเฝ้าคอยรอรับเธอกลับมา

เฝ้าตั้งตาคอยหาสุดอาลัย

*อยากให้แสงจันทร์ซับดับหม่นหมอง
ไขขุ่นข้องทุกห้องใจให้ทุกข์หาย
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจไม่เว้นวาย
และสุดท้ายของความฝันนั่นคือจริงฯ

*paer-aksorn*

~ แสงดาว ~(ด้วยกลบทกินนรเก็บบัว)

ค่ำคืนนี้คืนมีดาวเต็มหาวห้อง

ดาวน้อยส่องน้อยดวงไกลในห้วงหาว

ดุจเดือนดาวเดือนเด่นเป็นสกาว

แสงส่องพราวส่องวับจับฤทัย

ฉันเฝ้าใฝ่เฝ้าดาวพราวสดสวย

อกระทวยระทมข่มใจไว้

หวังคว้าดาวคว้าได้แต่ทุกข์ใจ

ดาวแสนไกลแสนสุดฟ้านภายล

เหม่อมองดาวมองเมฆปิดเวหา

ทั่วท้องฟ้าท้องไพรใจสับสน

ใจคะนึงคะนวลล้วนระทน

ใจร้อนรนร้อนหม่นหมองครองน้ำตา

เมื่อส่องแสงส่องสว่างช่างสดใส

แสงสาดใส่สาดส่งแซงแรงหนักหนา

แสงแห่งวันแห่งใจส่องท้องนภา

เหมือนน้ำตาน้ำตกใจโศกตรม

มองย้อนเขาย้อนเราเศร้าเดียวดาย

ไร้ความหมายความรักถักขื่นขม

ให้ใจช้ำใจนวลทวนระทม

พารื่นรมย์รื่นรักสลักตรา

แม้นคืนนี้คืนไร้ดาวกลางหาวห้อง

แสงจันทร์ส่องจันทร์ครองปองเวหา

แม้สูญสิ้นสูญทรัพย์ปรับชีวา

ยังเหลือค่าเหลือความเป็น..คนสู้ไปฯ

~ paer-aksorn ~



หมด...

ถ้าหากเธอ   หมดแล้ว   วี่แววรัก
ก็จะยอม  หยุดพัก  รักมอบให้
แต่อยากถาม  ตามจริง  สิ่งในใจ
ก่อนนั้นให้  รักทำไม...ในสองเรา???

ถ้าเธอ....
เปรียบความรักของฉันเป็นของเล่น
เป็นเเค่  เกมส์  ยามเธอเหงา...
ฉันเลยไม่อยากเรียกว่ารักของเรา
เพราะมัน.....เศร้าสิ้นดี

        ถ้าเธอ.......
บอกว่า   ฉัน..ไม่ ดี  .....เเล้ว  ตอนนี้
ก็จะไม่พูดอะไรมาก.....
เเล้วเเต่ก่อนมา  ฉันดีหรืออย่างไร
เธอรักฉันตรงไหน......ช่วยบอกที

      ฉันก็ยัง  เป็นฉัน  คนเดิม
ที่ยังเติมความรักให้เธอเสมอ....
เเล้ว...ทำไมเธอคิดว่าฉันไม่รักเธอ
เจ็บ...นะ  เออ.......เจ็บ จริงๆ

.......

~ paer-aksorn ~

~จุด..จบรักร้าว~

จบกันแล้วความรักที่แสนสั้น

ไม่มีวันจะบรรจบพบกันใหม่

จบไปแล้วรักฉันพร้อมด้วยใจ

แหลกสลายไม่เหลือเผื่อรักมี

ส่งท้ายปีไปพร้อมยอมเสียขวัญ

ส่งสุขสันต์ในวันใหม่ใจสุขขี

ส่งดวงใจร้าวรวดปวดฤดี

ส่งให้พี่พบสุขทุกวารวัน

ให้เราจากกันอย่างมีเกียรติ

อย่าได้หยามเหยียดและเย้ยหยัน

วันนี้...ไร้ถ้อยคำจะจำนรรจ์

ได้เพียงเก็บรักนั้นมั่นคงไว้

มันคือความแปลกแยกความแตกต่าง

บนช่องว่างระหว่างกันจึงหวั่นไหว

ยิ่งดึงดันหันหลังยิ่งห่างไกล

ผลหัวใจบาดเจ็บต่างเก็บงำ

โดยกฎการของสงครามแห่งความรัก

ใครเจอหลักแล้วย่อมมิค้อมต่ำ

เกียรติภูมิวันนี้เปื้อนสีดำ

เฝ้าร้องร่ำใช่จะร้อยสานรอยร้าว

แบกรับภาระใหญ่ในเรื่องรัก

อกกระอักหนักเหนื่อยและเหน็บหนาว

ยิ่งมุ่งมั่นเหมือนยิ่งมืดยิ่งยืดยาว

โอ้...ดวงดาวเจ้ามาจากห่างร้างลา

ปลุกปลอบใจจะไม่ท้อต่อความหวัง

ล้มกี่ครั้งก็ต้องลุกฉุดถลา

ระแวงหวาดแสงวาดปราบแปลบมา

มองท้องฟ้าหาเพื่อนเคยอิงกาย

ผ่านทุกข์ยากมากี่ครั้งยังเรียนรู้

ยังเหลืออยู่อีกกี่ฝันฉันปีนป่าย

หลงสำเนียงเสียงเพรียกตะเกียกตะกาย

กี่ครั้งหมายพ่ายพังกับความลวง/ฯ

~paer-aksorn~



เข้มแข็งนะใจ

ถึงจะเจ็บ..ปวดไป...ก็เท่านั้น
สำหรับคน..อย่างฉัน..มันไร้ค่า
เสียน้ำตา เธอก็..ไม่คืนมา
แล้วเราจะ..บ้ารัก..ไปทำไม

...ยังมีคน..อื่นอีก..เป็นนับร้อย
อย่างน้อยน้อย..รักตัว..นะหัวใจ
โปรดจงยิ้ม..เถอะนะ...เข้มแข็งไว้
เราทนได้..ใครจะไป...ไม่ต้องแคร์.

~paer-aksorn~

ร่องรอย...กับการเจ็บปวด

...มีความรัก...ความอบอุ่น

มาคอยหนุน...ให้กำลังใจ

รอคอยที่ขอบฟ้ากว้างไกล

ตะเกียกตะกายเท่าไหร่..ใยไม่ถึง

....มีความรัก...ส่งมาให้

มีความใน..ใจภักดิ์ที่ซาบซึ้ง

...พร้อมด้วยรัก..และคิดถึง

แล้วใยจางไกลเกินไขว่คว้า.

~paer-aksorn~



ย้ำรอยอดีต.

เมื่อความรัก    ในอดีต ที่ลวงหลอก
เหมือนมีดกรีด กลางใจ ให้เป็นแผล
เป็นอดีต  ที่แสน จะสุดแย่
ให้ท้อแท้ เรื่องความรัก ในดวงจิต

อันความรัก ลวงหลอก แสนหยอกร้าว
กว่าจะผ่าน  มาได้  ใจหวุดหวิด
กว่าจะรู้  ก็สาย  กับความคิด
ที่ว่าติด รักจริง  แพ้รักลวง

ให้รอยรัก ปักแน่น เป็นแผ่นผา
ไร้คุณค่า คราพบ จบสุดหวง
ในรอยรัก มีรอยช้ำ ใจช้ำกลวง
ในรอยหวง บ่วงดึง เมื่อถึงคราว

โอ้..ความรัก ที่วาดหวัง ในความฝัน
ฉันใดกัน  ถึงมี แต่เรื่องเศร้า
ฝันสลาย แหลกเรื้อ ไม่เหลือเงา
บทเพลงเหงา ลอยเข้า ช่างร้าวราน...ฯ

~paer-aksorn~

~ไร้สิทธิ์รัก~

หากตัดใจ  ไม่ต้องจำ  คำว่ารัก

ใจปวดหนัก  รักทอดทิ้ง ยิ่งเศร้าหมอง

ยากใจข่ม  ระทมฝืน  น้ำตานอง

ฤทัยหมอง ต้องพลาดทาง ต่างจุดยืน

ไร้สิทธิ์รัก พิษรักย้ำ  ให้ช้ำเจ็บ

แผลรอยเย็บ ไม่ปริแตก แยกฝั่งฝืน

เป็นรอยร้าว  เฝ้าชิดทรวง หน่วงทุกคืน

แผลรักชื้น ขื่นทรวงใน  ใจระทม

คนไร้สิทธิ์  คิดร่วมสร้าง ทางเดินรัก

รวดร้าวนัก  รักกลัดหนอง มิครองสม

ไร้สิ้นหวัง รั้งไม่ได้ ใจตรอมตรม

ดั่งเรือล่ม จมตรงหน้า คราอับปาง

ตัดใยบัว รากยังฝัง รากยังลึก

ปิดผนึก รักลอยล่อง ห้องใจร้าง

ทางเดินนี้  ที่คอยสร้าง ต้องเลือนลาง

จึงอ้างว้าง ทางเดินเหงา เศร้าเหลือเกินฯ

~ PEAR-AK-SORN ~

เหมันต์

ช่วงเหมันต์เยี่ยมมาในครานี้
ดวงฤดีอย่าเพิ่งท้อ ฤ อ่อนไหว
กับหนาวเหน็บเจ็บร้าวเศร้าดวงใจ
อย่าหวั่นไหวไปตามยามเหมันต์...  

 เมื่อเหมันต์เยี่ยมมาหาอีกหน
ต้องสู้ทนความหนาวร้าวใจหวั่น
ในความหนาวมีรักคู่ตะวัน
ส่งฝากผ่านสายลมมาห่มใจ

แต่ตอนนี้เหมันต์มันลางเลือน
คงจะเหมือนใจคนที่อ่อนไหว
มีความรักจึงต้องห่างกันไกล
ทำไฉนกันดีหนอนี่เรา

ไม่อยากคิดให้ใจน่าสงสาร
มันทรมานมานานนักเกินจะเหงา
มีรอยซ้ำย้ำห้วงดวงใจเศร้า
แถมด้วยเขลาที่เชื่อคำนำมาลวงฯ

~paer-aksorn~

รักที่ทรมาน.



หยดน้ำตาที่ไหลไม่เจ็บหรอก

แค่ช้ำชอกในบ่วงเสน่หา

ที่คนรักภักดีมาเอ่ยลา

กลับเป็นว่าเหมือนชังกันมานาน

เมื่อรักกันมีสองครองเพียงหนึ่ง

เคยซาบซึ้งกับถ้อยร้อยรสหวาน

เมื่อมีรักจึงมีถ้อยร้อยด้วยตาล

พอล่วงวันผ่านหวานก็เปลี่ยนไป

ยังไม่รู้ว่าใจใครจะเจ็บ

เมื่อโดนเหน็บเจ็บช้ำทำไฉน

เมื่อรักร้าวแปรเปลี่ยนเวียนจากไกล

แค่เศษใจในห้วงเสี้ยวเกี่ยวความจริง

คงเหมือนแก้วร้าวย้ำซ้ำถูกที่

เหมือนใจนี้ที่โดนเหน็บเจ็บใจยิ่ง

เหมือนโดนหลอกลวงช้ำทำประวิง

จะพึ่งพิงใครพักเขาจักแล

อยากมีใครสักคนคอยหวงแหน

จะไม่แม้นคอยผลักที่รักแน่

จะนึกถึงทุกช่วงมิเปลี่ยนแปร

ที่รักแท้แพ้หมดทั้งดวงใจ

จะหาใครที่ไหนเล่าเข้าใจรัก

เหมือนอกหักเจ็บแสบแทบดับไหว

กับน้ำคำที่เอ่ยก่อนลาไกล

ดั่งเหมือนใจโดนกรีดรีดเลือดมา

คนจะทิ้งคงไม่ซึ้งคำว่ารัก

ถึงอกหักเขาไม่เศร้าไม่ห่วงหา

มันคงง่าย กระมัง!กับการลา

จึงไร้ค่าหากใครทุกข์...ทรมานฯ

~paer-ak-sorn~

หยาดน้ำตา

หยาดน้ำตา  ที่ไหลริน  กลิ่นรักเก่า
ใจแสนเศร้า  เหงาทนฝืน  คืนรักหาย
เหลือแค่เพียง  ตัวเราเอง  ในเดียวดาย
รักสลาย  เมื่อเธอบอก  เราจบกัน

     ทิ้งความช้ำ  ย้ำรอยตาม  ความเศร้าหมอง
     น้ำตานอง  ใจจ่มปัก  รักผ่านผัน
     เมื่อรักเธอ ลวงหลอกจำ  ช้ำจาบรรจ์
     คงแค่ฝัน วันผ่านเลย เผยอาวรณ์ 

อยากย้อนคืน  วันล่วงไป  ในคืนนั้น

คืนที่ฉัน นั้นใจหวั่น ฤทัยถอน

อยากบอกรัก  ให้รอนคืน ในห้วงจร

สุดถ่ายถอน ย้อนรอยรัก ที่ปักใจ

เหตุไฉน ใจเธอดำ ทำช้ำชอก

รักลวงหลอก ตอกใจเจ็บ ช้ำเจ็บหาย

ในรอยช้ำ เหมือนมีหนอง คอยบ่งใจ

แสนตรอมใจ ใยเธอเหยียบ เปรียบคล้ายดิน.

~ paer-aksorn  ~

รักกันบ้างไหม?

อยากจะถาม รักฉันบ้างไหม?
แคร์กันบ้างหรือเปล่า?
เป็นคำถามจากผู้หญิงที่งี่เง่า
คำถามที่รุมเร้าอยู่ภายในใจ

ผู้หญิงคนนั้นฉันรู้ดีว่าแค่เพื่อน
เพื่อนมีใจให้เพื่อน จะผิดไหม?
เธอคงไม่รู้ว่าฉันถามเพราะอะไร
ความรักมันเริ่มจากเพื่อนไง...ฉันรู้ดี....!

~ paer-aksorn ~

พิษ..รัก

จะให้ช้ำ กว่านี้ อีกกี่ครั้ง
แล้วโศกศัลย์ อย่างนี้ อีกกี่หน
หัวใจดวง-นี้สุด จะทานทน
เฝ้าดิ้นรน ทนเจ็บ เสมอมา

ยากจักข่ม ดวงตา คราหลับไหล
ใจพังยับ ยากเกิน จะรักษา
หัวใจโรย โหยอ่อน ตอนหลับตา
คอยผวา ล้าแรง เสียดแทงใจ

ใจมันพร้อม ยอมรับ กับสภาพ
ไม่เคยหลาบ กับรัก เธอลวงใช้
คงจะรัก เธอมาก เลยทุกข์ใจ
จึงหวั่นไหว ทุกคราว ร้าวทุกที

คล้ายโดนมีด กรีดปาด รอยบาดแผล
เจ็บเจียนแย่ แผลสด ไม่เท่านี้
อยากกดกรีด รีดให้กว้าง ไม่มีดี
ขนาดนี้ ยังไม่จำ ย้ำให้จม

จะยิ้มสู้ ความเศร้า ก็เหงาจิต
ยิ่งพินิจ คิดครอง ต้องขื่นขม
ปมในรัก หักไว้ใจ ให้ระทม
แสนระบม ห่มฟ้า นัยตาปรอย

~ paer-aksorn ~



♥ วันที่...ไม่มีเธอ ♥

♥ ใจพังพิน  สิ้นฝัน  มันจบแล้ว

เรี่ยวแรงแผ่ว  ร่างร่วง  ซวนซมซบ

ไม่มีแผล  แต่ช้ำหนอง เลือดหลั่งหลบ

แผลใจจบ  คนพ่ายรัก  สลักตรา

♥ เมื่อพ่ายรัก คืนกลับ  ใครรับขวัญ

คนพ่ายพลัน หันหลบ  เดินซบหน้า

มาลบแผล  บอบช้ำ ซ่อนน้ำตา

คนไร้ค่า แพ้พ่าย อยู่ดายเดียว

♥ ช้ำคราวนี้  มีแต่เรา เงาเคียงข้าง
แสนอ้างว้าง ร้างไร้  ใครแลเหลียว

เจ็บระกำ  จำฝืน ยืนโดดเดี่ยว

เพียงคนเดียว ในความเหงา กับนิยาม 

♥ หากสงสาร  จงละเลย  รักเคยหวาน
อย่าประหาร  คนช้ำ  ด้วยคำถาม
อย่าสะกิด   แผลใจ  ให้ลุกลาม
เพราะอยากข้าม  อดีตร้าย   มิหมายจำ

♥ หากห่วงใย..จากใจจริง  จงนิ่งเฉย
คำถามเย้ย  ขอเถิดหนา   อย่าพูดย้ำ
คนอ่อนไหว   ใจเสาะ   เพราะรอยคำ
ยิ่งเอ่ยซ้ำ  ยิ่งเหมือน  ภาพเตือนใจ

♥ เจ็บ!..ปลาบแปลบ   แอบสะอื้น  ในคืนหนาว
เจ็บทุกคราว  เมื่อนึกคำ   ต้องร่ำไห้
ภาพอดีต    กรีดทรวง  ช่วงกลางใจ
จารึกไว้    สุดห้วง   ของดวงแด

♥ เช็ดน้ำตา ที่บ่าไหล ทีล่ะหยด

แล้วจำจด รอยขื่นขม ตรมรอยแผล

กับอดีต ที่กรีดย้ำ โดนรังแก

คนพ่ายแพ้ เพราะพิษรัก จักไม่มี/

♥ paer-aksorn ♥

♥ ใจช้ำ ♥

-:-น้ำตากี่หยดรดลงพื้น
กี่วันกี่คืนสะอื้นไห้
หมดค่าดั่งธุลีสักเท่าใด
เยื่อใยกลายกลับลับตา

-:-วาดฝันสร้างไว้พริ้งเพริศ
ตีกรอบเลอเลิศหนักหนา
อับจนหนทางร้างลา
กังขาสงสัยใครทำ

-:-สิ้นค่าเพียงใดในรัก
สูญสิ้นความรักน่าขำ
เจ็บเพียงใดกลับไม่จดจำ
ยังช้ำแผลลึกร้าวราน

-:-เเผลเริ่มเลือนหายคลายเหงา
แอบมีเงาใครพัดผ่าน
ซับน้ำตากอดไว้ในรัตติกาล
สองใจประสานเพียงความฝัน...เท่านั้นเอง....

แพรอักษร

ดอกไม้ริมทาง

เธอคือดาว ฉันแค่ดิน ที่ห่างฟ้า

เธอดูดี มีคุณค่า แต่ฉันไม่

เธอสูงส่ง เกินไขว่คว้า ก็เข้าใจ

แต่ทำไม คิดเอื้อม ไปคว้าดาว

เธอคือดาว สุขสดใส ในฟ้ากว้าง

บนเส้นทาง โรยด้วย แสงนวลขาว

ดินอย่างฉัน คิดบังอาจ จะคว้าดาว

ก็ไม่ผิด ที่ดาว ไม่แลดิน

paer-aksorn



เหงา..

ฉันอยู่ในโลกที่แสนเหงา

เวิ้งว้างว่างเปล่าทุกหนแห่ง

ฉันยังต้องการใครสักคน

พาฉันหลุดพ้นความเหงาไป

นี่แหล่ะ ชีวิตจริง....?

ฉันเป็นคนถูกทิ้งเสียส่วนใหญ่

ไม่มีใครคอยให้กำลังใจ

ไม่มีใครให้เราเล่าสู่กันฟัง.

paer-aksorn

*ย้อนอดีต..รักร้าว*

*คิดถึงเรื่อง รักย้อน วันก่อนเก่า

เคยหยอกเย้า กลอนรับ ร่วมขับขาน

ถ้อยงดงาม วจีสด จรดจาร

มาเล่าขาน คำใส ในกวี

*ก็เพิ่งรู้ ว่าตัวเรา นั้นอกหัก
คนที่รัก เขามาเมิน เบือนหน้าหนี
เรื่องจะง้อ ทำไม่เป็น ขอโทษที
ช้ำฤดี เพราะว่ารัก มาจากลา

*จึงต้องเน้น เค้นความเศร้า เหงาทนฝืน

หาจุดยืน ของชีวิต คิดค้นหา

ความร้าวเหน็บ เจ็บในทรวง สุดพรรณา

คล้ายดั่งว่า ชีวิตเรา เขาปลิดปลง

*เมื่อรักร้าย คล้ายเล่ห์ลวง เสน่หา
ช้ำอุรา เธอหลอกไว้ ให้ไหลหลง
ครารักกลาย สลายไป ไม่มั่นคง
ความลุ่มหลง เหือดแห้งหาย ไปกับกาล

*ต้องหมองหม่น เหมือนคนบ้า เที่ยวหารัก

ศรพิษปัก หนักน้ำตา น่าสงสาร

ร้องฟูมฟาย เพราะใจช้ำ เขารำคาญ

เจ็บดวงมาน รั้นปกปัก รักต่อไป.

*paer-aksorn*



สาปรัก

ความรู้สึก  สูญเสีย  ยากเคลียร์ถ่าย พบเขาร้าย  หลอกเรา  ทำเศร้าหมอง คำพูดปด   เพียงเปล่ง  เร่งน้ำนอง- ตาทั้งสอง  อาบเเทรก   ใจเเหลกราน ไยทำได้   หนอคน  ทำป่นช้ำ เชื่อน้ำคำ  เขาใส่  ราวไฟผลาญ เราคงโง่   มากล้น  จนเกินการ เขาประหาร  ห่ำหั่น   เช่นบั่นคอ เหมือนต้องตาย  ทั้งเป็น   โดนเข่นฆ่า ดั่งมีดพล้า   คมเฉือน   ใจเปื้อนหนอ เฝ้าใฝ่ฝัน   บูชา   เยียวยารอ ช่างเเสนท้อ   รักที่   มีเเต่ลวง ขอสาปรัก   สลาย   ให้กลายตก หน่ายหัวอก   เบื่อเขา   เลิกเฝ้าหวง ต่อจากนี้   ขอไกล   ใดทั้งปวง จากเคยห่วง   ขอห่าง    รักจางไกล

ชีวิตเรา เศร้าแท้ แพ้ทุกอย่าง รักก็ร้าง กรรมกระหน่ำ ช้ำแค่ไหน ต้องย่อยยับ สูญสิ้น มาถิ่นไกล แดนดินใด ให้หลบ เลียแผลเอย.



paer-aksorn