♥ ใจพังพิน สิ้นฝัน มันจบแล้ว
เรี่ยวแรงแผ่ว ร่างร่วง ซวนซมซบ
ไม่มีแผล แต่ช้ำหนอง เลือดหลั่งหลบ
แผลใจจบ คนพ่ายรัก สลักตรา
♥ เมื่อพ่ายรัก คืนกลับ ใครรับขวัญ
คนพ่ายพลัน หันหลบ เดินซบหน้า
มาลบแผล บอบช้ำ ซ่อนน้ำตา
คนไร้ค่า แพ้พ่าย อยู่ดายเดียว
♥ ช้ำคราวนี้ มีแต่เรา เงาเคียงข้าง
แสนอ้างว้าง ร้างไร้ ใครแลเหลียว
แสนอ้างว้าง ร้างไร้ ใครแลเหลียว
เจ็บระกำ จำฝืน ยืนโดดเดี่ยว
เพียงคนเดียว ในความเหงา กับนิยาม
♥ หากสงสาร จงละเลย รักเคยหวาน
อย่าประหาร คนช้ำ ด้วยคำถาม
อย่าสะกิด แผลใจ ให้ลุกลาม
เพราะอยากข้าม อดีตร้าย มิหมายจำ
♥ หากห่วงใย..จากใจจริง จงนิ่งเฉย
คำถามเย้ย ขอเถิดหนา อย่าพูดย้ำ
คนอ่อนไหว ใจเสาะ เพราะรอยคำ
ยิ่งเอ่ยซ้ำ ยิ่งเหมือน ภาพเตือนใจ
อย่าประหาร คนช้ำ ด้วยคำถาม
อย่าสะกิด แผลใจ ให้ลุกลาม
เพราะอยากข้าม อดีตร้าย มิหมายจำ
♥ หากห่วงใย..จากใจจริง จงนิ่งเฉย
คำถามเย้ย ขอเถิดหนา อย่าพูดย้ำ
คนอ่อนไหว ใจเสาะ เพราะรอยคำ
ยิ่งเอ่ยซ้ำ ยิ่งเหมือน ภาพเตือนใจ
♥ เจ็บ!..ปลาบแปลบ แอบสะอื้น ในคืนหนาว
เจ็บทุกคราว เมื่อนึกคำ ต้องร่ำไห้
ภาพอดีต กรีดทรวง ช่วงกลางใจ
จารึกไว้ สุดห้วง ของดวงแด
เจ็บทุกคราว เมื่อนึกคำ ต้องร่ำไห้
ภาพอดีต กรีดทรวง ช่วงกลางใจ
จารึกไว้ สุดห้วง ของดวงแด
♥ เช็ดน้ำตา ที่บ่าไหล ทีล่ะหยด
แล้วจำจด รอยขื่นขม ตรมรอยแผล
กับอดีต ที่กรีดย้ำ โดนรังแก
คนพ่ายแพ้ เพราะพิษรัก จักไม่มี/
♥ paer-aksorn ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น