เดือนดวงเสี้ยว..เลี้ยวลับ..แล้วกลับหาย
เคยเฉิดฉาย..เพริศพราย..ใสเฉิดฉัน
เฝ้าปองพักตร์..รักแท้..มิแปรปัน
ในวารวัน..ห้วงขวัญ..ฝันใฝ่เจอ
อยากจะหยุด..ดวงใจ..ไว้ตรงนี้
ห้วงเมฆี..ครามีรัก..มักจะเผลอ
หยุดใจฝัน..มั่นในรัก..ที่ได้เจอ
คงไม่เก้อ..ช้ำหนัก..ในรักลวง
เมื่อมีรัก..จักมีทุกข์..สุขเพียงครู่
ทั้งที่รู้..ว่าต้องเศร้า..เหงาและห่วง
แม้ว่าปวด..ร้าวรวด..ไปทุกทรวง
หากเธอลวง..ใจคงช้ำ..ระกำไป
เมื่อเกิดมา..ครานี้..เท่าที่เห็น
ในความเป็น..คนทำ..ย้ำใจให้
กับอกหัก..เมื่อรักพัง..ช่างเถอะใจ
ยังดีได้..เจอกัน..ฝันสีทอง
หากเราใช่..ดอกไม้..ที่รอดม
เขาชื่นสม..ทิ้งไป..ให้ใจหมอง
เมื่อหมดรัก..ผลักไป..ไม่แลมอง
ให้เศร้าหมอง..เข้าครอง..ต้องระกำ
สำคัญไหม?..หากใจ..จะใฝ่รัก
ครั้งอกหัก..ก็ยอม..ใจพร้อมช้ำ
ในความจริง..สิ่งที่ใช่..ใจต้องทำ
ทุกคืนค่ำ..พร่ำหา..ถ้าจำเป็น
จะเฝ้าพักตร์..รักเธอ..ไม่มีบ่น
และจะทน..เก็บใจ..ไม่ให้เห็น
และคงยาก..เกินไป..ให้ใจเย็น
เพราะคงเป็น..เธอคนเดียว..ฉันเกี่ยวใจ.
~paer-aksorn~
