ตามรอยบุญ



รจนา..ภาษาเรียบ..เลียบตรงจุด

สู่วิมุต-ติหลุดพ้น..กว่าคำไหน

ตายก่อนตาย..หยุดคิด..ได้สว่างใจ

ไม่วาบไหว..หวั่นหวามตาม..โลกีย์รัก..

หลวงพ่อท่าน..นำทางธรรม..สั้นกระชับ

รู้ระงับ..จับอิริ-ยาบถ..ให้รู้จัก

ความเคลื่อนไหว..ช้าช้า..พาจิตพัก

หยุดทุกข์หนัก..ทุกข์หนา..พาพบธรรม..

คือ.กุศ-โลบาย..ให้จิตจ่อ

เพียรอย่าท้อ..รู้ฝึก..ทุกคืนค่ำ

ยามใดเหงา..เหว่ว้า..วิบากกรรม

จงเพียรทำ..มีน้ำตา..ใครปลอบใจ

เพราะผู้ใด..ไหนเล่า..จะช่วยเจ้า

หลุดพ้นเศร้า..ดายเดียว..คราวูบไหว

เจ้าต้องอยู่..กับเงาร้าว..เปล่าเปลี่ยวใจ

ตราบสิ้นลม..หายใจใคร-ไปด้วย..ช่วยบอกที

มาลำพัง..ไปลำพัง..อย่าเขลาโง่

จงรีบโผล่..ให้พ้นน้ำ..งามศักดิ์ศรี

ฝึกหยุดคิด..นิมิตหมาย..นะคนดี

ณ..ที่นี่..เดี่ยวนี้สิ-พบว่าง..กระจ่างใจ..

ณ..โลกนี้..นาทีนี้..ใช่โลกหน้า

เลิกเหว่ว้า..ลืมทาง..พรางหวั่นไหว

ไม่มีเขา..เราอยู่ได้..นะดวงใจ

เพราะจิตใส..สิ้นทุกข์ได้..ไร้ตัวตน...

ตามรอยธรรม..รอยทอง..ของพระพุทธ

เพียรรู้หยุด..เลิกคิดได้..ไร้สับสน

มองเข้าไป..ในจิตวิญ-ญาณ..บ้านแห่งตน

สร้างกมล..ใสสว่าง..พร่างแสงเพชร..เก็จมณี..!

~ paer-ak-sorn ~