ตำนานรักผาแดง - นางไอ่ ตอนที่ ๒๐ โดย พี่กิตติธร <จบ>

...ตอนที่ ๒๐


.....รีบตอบสาส์นขานรับสัประยุทธ์
พวกมนุษย์หยามใจจักไปพบ
มีน้ำยาเพียงไรคงได้สบ
กูจะรบกับมันให้ลั่นแดน

แล้วสงครามสัประยุทธ์มนุษย์นาค
ที่มียากก็อุบัติด้วยขัดแค้น
กองกำลังสองฝ่ายไม่ขาดแคลน
พอถึงแดนสมรภูมิก็รุมกัน

ต่างฝ่ายต่างโรมรันผันประชิด
คร่าชีวิตวางวายมลายขันธ์
ต่างฝ่ายต่างวอดวายไปด้วยกัน
สงครามนั้นไม่มีปราณีใคร

เห็นทหารล้มตายไม่วายแค้น
ยิ่งอัดแน่นในอกสุดยกไหว
ศรีสุทโธจึงสั่งด้วยคลั่งใจ
ว่าผู้ใดที่เห็นว่าเป็นคน

จะลูกเล็กเด็กแดงเรี่ยวแรงแย่
หนุ่มหรือแก่อยู่บ้านในหรือไพรสณฑ์
จงล่าล้างทำลายให้วายชนม์
รู้ว่าคนจงอย่าได้ปราณี

พวกทหารนาคน้ำจำแลงร่าง
แปลงเป็นสัตว์ต่างต่างบ้างปักษี
บ้างงูเสือเนื้อปลาบรรดามี
ซุ่มโจมตีฆ่าเข่นไม่เว้นวัน

ทั้งทลายบ้านล่มทั้งจมเรือ
ผู้คนตายเป็นเบือไม่เหลือขันธ์
จะเกี่ยวข้องหรือไม่ไล่ประจัญ
มนุษย์สิ้นชีวันกันมากมาย

ฝ่ายทหารผาแดงก็แผลงฤทธิ์
ล่าอมิตรหมู่นาคกันหลากหลาย
ด้วยเวทมนต์เข้มขลังพลังกาย
แม้กุ้งหอยพลอยตายวายชีวี

ชื่อว่าสัตว์ดิรัจฉานทหารเห็น
จะต้องเข่นฆ่าไวมิให้หนี
เพราะอาจปลอมแปลงมาจากนาคี
หลากชีวีดาวดิ้นต้องสิ้นใจ

ทั้งปักษีหมีลิงกระทิงเสือ
ตายเป็นเบือน่าสยองมองทางไหน
ทั้งมนุษย์ดิรัจฉานต่างบรรลัย
ศพเกลื่อนไปทั่วหล้าพนาวัน

☼.....จะกล่าวถึงอินทรามหาราช
ผู้ทรงอาสน์สถิตในไอศวรรย์
ผู้ทรงวชิราเอราวัณ
พระอาสน์พลันร้อนเร่าดั่งเผาไฟ

จึงส่องทิพพเนตรดูเหตุการณ์
พระทรงญาณรู้พลันทันสมัย
เห็นมนุษย์กับนาคอยากเอาชัย
ต่างพากันบรรลัยในโลกา

แม้ไม่ทำอย่างไรในครานี้
หลากชีวีจะสิ้นวงศ์เผ่าพงศา
จะต้องไปกำหนดกฎมาตรา
จอมเทวาลงมาบัญชาการ

ประกาศิตเทวาให้มาพบ
จงพักรบนาคมนุษย์หยุดเผาผลาญ
เกิดอะไรกันหนาเจ้าบาดาล
ทั้งผาแดงจงขานวานบอกที

ทั้งสองฝ่ายโต้กันว่าท่านผิด
ทั้งสองฤทธิ์ไม่ยอมอวยด้วยศักดิ์ศรี
ต่างเถียงกันใหญ่โตโต้วาที
จึงทรงมีเทวาบัญชาพลัน

พวกเจ้าจงกระทำสามข้อนี้
ตามวจีบัญชาอย่าเหหัน
ในข้อหนึ่งให้สองฝ่ายทำลายกัน
ตามที่มั่นหมายมาล่าชีวิต

จนกว่าใครแพ้ชนะจะได้รู้
ให้ทั้งคู่ผาดแผลงด้วยแรงฤทธิ์
แต่ห้ามใช้ไฟเผาเอาชีวิต
ทั้งพ่นพิษพ่นไฟอย่าได้ทำ

ส่วนมนุษย์ต้องเห็นเป็นนาคา
จึงค่อยพร่าผลาญไปให้ใจหนำ
สัตว์อื่นอย่าปลิดปลงจงจดจำ
ข้อสองนางไอ่คำข้านำไป

อยู่เป็นกลางกับโกสินทร์ปิ่นนภา
อยู่เป็นข้าพระศจีเทวีไซร้
เมื่อผลแพ้ชนะกันในวันใด
ผู้มีชัยจักได้นางไอ่คำ

ส่วนข้อสามแม้นหากนาคมีชัย
จักยกหนองหานให้อยู่ในน้ำ
และได้ตัวนวลปรางนางไอ่คำ
ให้จดจำคำอินทร์ด้วยยินดี

แม้นหากว่ามนุษย์ยุทธ์ชนะ
เจ้าต้องละสิทธิ์ครองในหนองนี้
ต้องถมหนองทั้งสิ้นด้วยดินดี
และนารีจะให้ฝ่ายผาแดง

เมื่อประกาศเทวาบัญชาเสร็จ
ทรงเสด็จหายวับไปกับแสง
ต่อจากนี้นาคากับผาแดง
จักต้องแผลงฤทธิรณจนมีชัย

☼.....จนบัดนี้กาลผันนับพันปี
ยังเห็นมีหนองหานอยู่คู่สมัย
ไม่ว่านาคหรือมนุษย์ประยุทธ์ชัย
ต่างบรรลัยด้วยกันเท่านั้นเอง

เมื่อสร้างกรรมผูกเวรไม่เจนจบ
เกิดอีกภพจ่อมจมถูกข่มเหง
แล้วสร้างกรรมต่อไปไม่กลัวเกรง
ไม่รีบเร่งผ่อนกรรมที่ทำมา

อันสัตว์โลกเกิดตายสลายขันธ์
นับชาติกันมิได้กระไรหนา
จึงเบียดเบียนย่ำยีมุ่งบีฑา
ใช้ศาตรามุ่งร้ายทำลายกัน

ขอทุกท่านจงใช้ใจพินิจ
ใช้ความคิดก่อสร้างทางสวรรค์
จงเผื่อแผ่เมตตาปราณีกัน
อันศีลขันธ์มั่นคงให้ตรงดี

วาจาตรงคงมั่นนั่นสัจจะ
อย่าทำลืมเลยละจะหมองศรี
พูดอย่างไรจงทำตามวจี
จะเป็นศรีแก่ปากไม่ยากเย็น

หมั่นตริตรองคลองธรรมตรึกจำแนก
รู้จักแยกขันธ์กองให้มองเห็น
ภาวนาตอกย้ำอย่าลำเค็ญ
ให้มองเห็นอนิจจาทุกนาที

เมื่อมองเห็นอนิจจาว่าไม่เที่ยง
ไม่อาจเกี่ยงให้เที่ยงตรงตามคงชี้
ความแปรเปลี่ยนเวียนมาทุกนาที
ไม่เคยมียั้งหยุดสะดุดเลย

สิ่งไรไรบรรลุที่ผุพัง
ไม่อาจยั้งหยุดไว้ให้นิ่งเฉย
ทุกทุกอย่างสูญสลายไปตามเคย
ไม่อาจเอ่ยเรียกขานให้ผันมา

หากใครยึดอัตตาว่าตัวกู
ของของกูมีไว้ให้รักษา
นั่นคือเหตุความคิดอวิชชา
จึงยึดมั่นมิจฉาอุปาทาน

เมื่อรู้ผิดเห็นผิดก็คิดผิด
ด้วยดวงจิตมุ่งลงในสงสาร
จึงทำผิดพูดผิดเพราะจิตพาล
ท่องวัฏฏะสงสารอีกนานไกล

จงพากันหยุดยั้งทางวิบาก
อันทุกข์ยากยาวนานเกินขานไข
มุ่งเร่งทำกรรมดีจักมีชัย
จักพ้นภัยเวรกรรมที่ทำมา

ปฏิบัติตามองค์พระทรงธรรม
อันเลิศล้ำคำจริงอหิงสา
อริยมรรคแปดองค์ตรงทางมา
พระศาสดาชี้ทางให้สร้างสรรค์

เพื่อหลุดพ้นทางทุกข์ที่ทุกข์แท้
เพื่อเข้าถึงธรรมแน่ไม่แปรผัน
พ้นวิโยคโศกภัยประลัยกัลป์
จักสุขสันต์ตลอดกาลนิพพานเอย.

..........<จบบริบูรณ์>

6/10/54