~*คิดถึง*~ (ด้วยกลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย)

    

กลอนหก.

คิดถึง  คนที่  น่ารัก

คิดถึง  เคยรัก  เคียงขวัญ

คิดถึง  เพียงเลย  ดูจันทร์

คิดถึง  ทักฉัน  อยากเจอ

คะนึง  เพียงน้อย  ค่อยมาก

คะนึง  เคยจาก  เสมอ

คะนึง  คนใกล้  อยากเจอ

คะนึง  แต่เธอ  ทุกวัน

รำพึง  กานท์ให้  เคียงชิด

รำพึง  สถิต  ชิดสั่น

รำพึง  ให้มิตร  แจ่มพลัน

รำพึง  กานท์อ้อน  ป้อนปน

อักษร  อ้อนฟ้า  คราจาก

อักษร  วอนพราก  จากหน

อักษร  อ้อนใจ  สักคน

อักษร  นำจน  พ้นใจ

อ้อนเธอ  สักนิด  ชิดหน่อย

อ้อนเธอ  ใจลอย  คอยใกล้

อ้อนเธอ  เผลอชิด  สนิทใน

อ้อนเธอ  หวั่นไหว  ในกลอน.

~*ก่อนแปลงเป็นกลอนเก้า*~

คิดถึงนัก  รักคนนี้  ที่น่ารัก

คิดถึงนัก  รักเคยถัก  ภักดิ์เคียงขวัญ

คิดถึงนัก  รักเพียงเลย  เคยดูจันทร์

คิดถึงนัก  รักเพียงฉัน  ฝันอยากเจอ

ใจคะนึง  ถึงเพียงน้อย  ค่อยมากมาก

ใจคะนึง  ถึงเคยจาก  พรากเสมอ

ใจคะนึง  ถึงคนใกล้  ใคร่อยากเจอ

ใจคะนึง  ถึงแต่เธอ  เพ้อทุกวัน

รำพึงผ่าน  กานท์ส่งให้  ไปเคียงชิด

รำพึงผ่าน  กานท์สถิต  ชิดใจสั่น

รำพึงผ่าน  กานท์ให้มิตร  จิตแจ่มพลัน

รำพึงผ่าน  กานท์อ้อนปัน  กลั่นคำปน

ลานอักษร  กลอนอ้อนฟ้า  คราไกลจาก

ลานอักษร  กลอนวอนพราก  จากแห่งหน

ลานอักษร  กลอนอ้อนใจ  ใครสักคน

ลานอักษร  กลอนนำจน  พ้นหม่นใจ

ออดอ้อนเธอ  เผลอสักนิด  ชิดสักหน่อย

ออดอ้อนเธอ  เผลอใจลอย  คอยเธอใกล้

ออดอ้อนเธอ  เผลอมาชิด  สนิทใน

ออดอ้อนเธอ  เผลอหวั่นไหว  ในกานท์กลอน.

~*paer-aksorn*~