~ รำพึง ...ฝากคิดถึง ~

ฉันฝากลม  บอกไป  ว่าใจเหงา

ทุกข์ทนเศร้า  เหงาจิต   คราคิดถึง

ให้หวลคิด   จิตฝัน  ย้ำคำนึง

ส่งคิดถึง  ผ่านฟ้า  ยามราตรี

ใจหนอใจ   ใยจึง  มาท้อถอย ฝันที่คอย  พลอยเลือน   มลายหนี เหมือนสิ้นแรง  แข่งขับ   ปรับชีวี คล้ายโลกนี้  มีแต่หมอง   นองน้ำตา มองท้องฟ้า  สวยสด  ไยอดเศร้า ความหงอยเหงา  ทดท้อ  ต่อปรารถนา ฝากดาวเดือน   ทอแสง  แยงนภา ที่ก้มหน้า  พาร่ำร้อง  หมองระทม ทำไมหนอ  การรอ  ต่อบางสิ่ง นานเข้าจริง  ยิ่งห่างไกล  ไป่สุขสม สิ่งที่หวัง  ผุพังเปื่อย   เรื่อยอารมณ์ ร้องไห้ห่ม  จมทุกข์  ยุคโรยรา

ดั่งเธอฉัน  หมั่นหมาย  ใจสมาน
สืบผสาน  สอดแทรก  แรกหรรษา
เกี่ยวสายใย   วาดหวัง   กาลเวลา
ทอประกาย   เจิดจ้า  ฟ้างดงาม

 จึงวอนลม  ฝากใจ   ที่ใสสด
สิ้นหมดจด  เกินใคร  ยากไถ่ถาม
ชื่นชมเชย  เฉลยคำ  ร่ำนิยาม
หวังฟ้างาม   เห็นใจ  เมื่อไกลกัน

  เหลียวชายตา   คราจ้อง   มองฟ้าใส
ถึงกายไกล  ใจอยู่  เคียงคู่ฝัน
เสียงเจื้อยแจ้ว    แว่วส่ง   ตรงผ่านจันทร์
บอกคำขวัญ   ว่าร้าว   หนาวภวังค์ฯ

~ paer-aksorn ~