~ ดวงประทีป ~



ณ คืนเพ็ญ  พิสาขะ  กระจ่างฟ้า
ทั่วแหล่งหล้า สว่างแจ้ง ด้วยแสงส่อง
จันทร์จำรัส    รัศมี    เป็นสีทอง
ทอละออง  อาบทั่ว   ทั้งหัวใจ

ใจอันเหนื่อย   อ่อนหล้า  เวียนว้าวุ่น
ใจอันขุ่น  ข้องหมอง  มิผ่องใส
ใจดวงเดิม   เริ่มรู้สึก  สำนึกใน
ใจประภัสสร์  ผ่องพิไล ไม่ปรวนแปร

รู้และเห็น ความเป็นไป อยู่ในโลก
รู้ทุกข์โศก  ทั้งปวง  ดั่งบ่วงแห
รู้ระลึก  ตรึกตรอง  อย่างถ่องแท้
รู้แน่วแน่  แน่นหนัก  ประจักษ์จริง ฯ

~ paer-aksorn ~