รักเอยเคยชื่นระรื่นจิต
มาสถิตชิดชอบในขอบฝัน
ร้อยห้วงรักปักใจในนิรันดร์
เธอมีฉันให้ห่วง..ห้วงรำพึง
รักหนอรักถักทอก่อตัวแล้ว
มาเปลี่ยนแนวชีวิตคิดไม่ถึง
อยู่ดีดีมีเขาในคำนึง
ยังซาบซึ้งตรึงอยู่มิรู้วาย
หลบหนีเข้าพงไพรใจไหวหวาม
หนีสู่ความสงัดตัดใจหมาย
จะขึ้นเหนือล่องใต้ใจวุ่นวา
รักหนอรักช่างร้ายมิคลายคลอ
หวานอันใดไหนเล่าเท่าหวานรั
อ่อนแอนักผิดคาดมิอาจถอน
ยามรักร้างอ้างว้างใจอาวรณ์
ไหวรอนรอนนอนหลับกับน้ำตา
เปี่ยมพลังหวังดีมีแต่ให้
ยามชิดใกล้ปลาบปลื้มเป็นนัก
ภูมิใจนักเกินจำนรรจ์พรรณนา
ชุบชีวาชุ่มเย็นเช่นฝนโปรย
โชยระรินกลิ่นกรุ่นอุ่นนักหนา
แผ่วลมพาพัดไกวไหวร่อนโหย
ยามลมพัดกวัดแกว่งมิแสร้งโชย
พลิ้วโบกโบยใจว่อนผิร่อนตาม.
~paer-aksorn~
