วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

คนข้างกาย




ในยามท้อทรมานผ่านทุกข์เข็ญ
มองไม่เห็นหนทางลางเลือนหนอ
ที่ผ่านมากับวันคืนเฝ้าฝืนรอ
เพื่อจะต่อเติมฝันใช่หวั่นเกรง

หากยามนี้เธอคนดีเคียงข้างฉัน
ถึงรำพันว่าเศร้านักรักข่มเหง
ชีวิตคนมันก็เป็นเช่นนี้เอง
เราใช่เก่งหรือดีเลิศเมื่อเกิดมา

หากยามนี้เธอมีคนเคียงข้าง
ฉันถอยห่างห่วงอยู่คอยรักษา
หากเธอล้มรักร้างมีน้ำตา
กลับเถิดหนาที่เก่าเราอย่างเดิม

ในทุกยามตามติดคิดเสมอ
เพราะว่าเธอคือหนึ่งซึ่งแรกเริ่ม
เป็นรักแท้จากเพื่อนที่ต่อเติม
จะคอยเสริมหนุนนำอย่าซ้ำเลย

ในยามท้อขอสายลมแห่งความหวัง
ช่วยต่อเติมพลังอย่าทำเฉย
ฤทัยนี้ยามมีเธอคอยเอื้อนเอ่ย
ความหลังเคยกลับกลายคล้ายวันวาน.


~paer-aksorn~

ไม่มีความคิดเห็น: