วันอังคารที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2554

มิได้หมาย.



ทั่วท้องฟ้า  โปยปราย  สายฝนชุ่ม
เขียวชะอุ่ม  พฤกษา  ป่าไสว
ฟ้าประทาน   หยาดฝน  ชะโลมใบ
พืชน้อยใหญ่  ชู่ช่อ   ล้อเล่นลม

ดังเปาะแปะ  ลมพัดไกว ไหวซ่า ซู่
เหมือนฟ้ารู้ ร้องระบาย คลายขื่นขม
แสงบนฟ้า  แปลบ แปลบ แลบพร่างพรม
ให้โลกจม ระทมอยู่ มิรู้คลาย

มิได้หมาย  ให้ฟ้า  มาพิโรธ
มิอยากโกรธ  เกรี้ยวกราด  อาฆาตหมาย
แค่อยากให้ ฟ้าเลิกเหงา เศร้ามลาย
อยากให้หาย คลายเศร้า  หม่นเหงาจาง

หวังให้ฟ้า  เห็นใจ  ใครที่เศร้า
คนเหงา เหงา ที่ขาด ใครเคียงข้าง
โปรดเห็นใจ  ใครคิดถึง มิจืดจาง
ให้ฟ้ากว้าง  ช่วยลบ กลบน้ำตา

สายฝนหล่น  ร่วงพราว  ราวโดนแกล้ง
ใคร่เสแสร้ง  แฝงความนัย ให้ครวญหา
คิดถึงซึ่ง คนของใจ เมื่อไกลตา
ฝากฟากฟ้า  บอกกับใจ ใครบางคน.

~paer-aksorn~