ขมรัก.

♥ รักเอย...รักเจ้าเอยที่ว่าหวาน

ดั่งน้ำตาลหยดย้อยคอยรังสรรค์

เสกชีวิตปลิดทุกข์เป็นรางวัล

ชุบสวรรค์กลางแผ่นผืนแห่งโลกา

♥  หวานไม่มีที่รักจักความขม
ต่างระทมจมฤดีอยากหนีหน้า
สองดวงใจใกล้แตกแยกจากลา
คงร้างราจาบัลสักวันหนึ่ง

♥ เมื่อยามรักน้ำต้มผักที่แสนขม
พี่ยังชมว่าหวานปานน้ำผึ้ง
มาครานี้ยามพี่หน้าบึ้งตึง
รสน้ำผึ้งก็ขมเกินเยียวยา

♥ไยรักเอยจึงหวานชื่นแต่คืนใหม่

พริ้มประไพในทุกท่วงทุกภาษา

น้องว่างั้นพี่ว่างั้นเหมือนกันมา

กลับบ่ายหน้าปรวนเปลี่ยนเมื่อนานวัน

♥ สิ่งเคยคิดเคยมั่นเมื่อแรกเริ่ม

กลับถูกเจิมด้วยปัจจัยที่แปรผัน

น้องว่าอย่างพี่ว่าอย่างต่างต่างกัน

ที่สุดนั้นจึงต้องแยกแตกทางเดิน

♥ ใครหลอกใครไหนเลยจะบอกได้

เมื่อหัวใจสิ้นศรัทธาสิ้นสรรเสริญ

ความเชื่อมั่นภินท์พังลงยับเยิน

ความหมางเมินเหินห่างจึงขวางแทน

♥รักเอย...รักเจ้าเอยที่ว่าหวาน

ฤาจะผลาญเผาใจให้ทุกข์แสน

ยามดายเดียวเปล่าเปลี่ยวคลอนแคลน

เพราะใจแขวนกับคนรักที่จากไป.

paer-aksorn