*ว่ายเวียนเปลี่ยนผันผ่านวันเก่า
ทุกข์และเศร้าเหงาหมองนั่งร้องไห้
ว้าวุ้นเวิ้งว้างร้างเงาใคร
ลืมใจหล่นห่างหายที่รายทาง
*ทอดเท้าก้าวย่างมาทำหน้าที่
เพื่อชีวีตำนานการสรรค์สร้าง
ฤดูกาลคลี่เคลื่อนฝันเลือนลาง
เสกสรรค์เส้นทางที่ร้างไกล
*paet-aksorn*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น