วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

~ หนาวน้ำค้าง~






สายหมอกขาว พราวพร่าง น้ำค้างหนาว
ในหุบเขา ที่ห่างไกล ใกล้ฟ้าสาง
นกร้องเพลง เสียงเจื้อยแจ้ว อยู่ริมทาง
 วันรุ่งราง พลางร้องเตือน เพื่อชีวี

เพลงขับขาน สัญญาณเตือน เพื่อนทั้งหลาย
ภารกิจ อีกมากมาย ในวันนี้
เส้นทางเดิน นั้นยาวไกล หลายวิธี
ชีวิตนี้ ไม่ยั่งยืน แค่คืนวัน

เมื่อฟ้าสาง ส่องสว่าง ทางเดินไป
สายลมไหว โบกโบยพัด เพื่อผ่านผัน
เมื่อทุกข์-สุข รักและชัง ยังคู่กัน
ดั่งดวงตะ-วันยังคู่ฟ้า ครารุ่งราง

เสียงนกร้อง เพลงปลุกใจ ให้รีบตื่น
เมื่อค่ำคืน นอนหลับฝัน เพื่อวันหวัง
ให้เราล้ม เพื่อจะลุก โดยระวัง
ตราบชีวิต ยังต้องยืน สู้ต่อไป.
~แพรอักษร~

ไม่มีความคิดเห็น: