วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

เสียงที่มากับสายฝัน.



 
K.หวาน 

ค่ำคืนครวญขลุ่ยคลอล้อเสียงฝน
สอดจังหวะจะโคนพร้อมฝนหลั่ง
วิเวกหนาวราวรานผ่านฝากฝัง
นิ้วที่พร่างผ่านลมเพียงพรมใจ
.
ท่วงทำนองออดเอื้อนอยู่อ้อยอิ่ง
บางช่วงดิ่งต่ำตกระทกไห้
บ้างบางคราวเหมือนหนาวเหน็บเจ็บปวดใจ
เสียงขลุ่ยใครเป่าครวญหอมทวนลม


♥ paer-aksorn ♥
กบเขียดร้องเสียงประสานขานกลอนกาพย์
ชวนซึมซาบเสียงใสให้สุขสม
บัวระบำระบัดใบให้ชื่นชม
โชยกลิ่นพรมแผ่วหอมย้อมหทัย.

รักแท้ใช่เพียงฝันต้องฟันฝ่า
อุปสรรคนานาอย่าหวั่นไหว
แม้มั่นคงก้าวย่างสู่ทางไกล
ย่อมคว้าได้สักครั้งที่หวังปอง

อาจเหน็จเหนื่อยเมื่อยล้าคราทุกข์เศร้า
หรือเงียบเหงาเศร้าซมระทมหมอง
แต่ย่อมมีวันที่ฟ้าสีทอง
ให้ได้ครองสุขสมภิรมย์มาน


K.หวาน


ใช่เดียวดายในสายทางอักษร
อัถรสบทกลอนล้วนอ่อนหวาน
มาเมียงมองผองเพื่อนร่วมจดจาร
เพียงพอผ่านบางเวลาน่าภิรมย
.
หลายรสถ้อยดั่งพลอยพราวอยู่พร่างฟ้า
กลบแสงเดือนดาราพร่างห่างขื่นขม
ิยินรู้สึกลึกเฉือดใจไหวอารมย์
้้ร้อยคำคมสมคำครวญช่างป่วนใจ

แพรอักษร

เสมอสรวงด้วยน้ำอมฤต
หยาดเพริศแพร้วเพียงแก้วใส
ธารพิสุทธิ์โปรยปรายและสายใย
ฉ่ำละมุนชื่นละไมเลี้ยงแผ่นดิน

k.หวาน

ได้ชุ่มชื่นฟื้นชีพจนชุ่มฉ่
เก็บกอบจำภาษาสวรรค์วรรณศิล
์อันพรูพร่างพราวพรายร่ายกวิน
พรมแผ่นผืนธรณินประดับประดา

  
k.เกริก
 
เหนือทุ่งพราววาวทุ่งฝัน
เลื่อมลายชั้นฉากเช้าเงาแสงจ้า
โรยหยาดเม็ดเกร็ดระรานตระการตา
ต่างภาษาค่ากวีแต้มชีวิต
 
กับเพื่อนในปลูกกลอน.

ไม่มีความคิดเห็น: