ดอกไม้ใจ

ดอกไม้ใจ ใครหนาว กลางราวป่า

เย็นลมพัด กราวมา พาหวั่นไหว

หมอกบางเบา คลี่คลุม ทุกพุ่มใบ

ดอกไม้ใจ เหน็บหนาว ยิ่งร้าวราน

หยิบเมฆขาว ราวฟ้า เอามาห่ม

หนาวเย็นลม ทั่วหล้า ทุกย่อมย่าน

เอาใบไม้ มาคลุม สุมดวงมาน

ยิ่งสะท้าน กมล อยู่คนเดียว

จะยืนหยัด ฝืนใจ เพียงใดหนอ

ใจทดท้อ เพียงรอ ในป่าเปลี่ยว

หมดทะนง องอาจ ไม่ปราดเปลียว

แม้เพียงเสี้ยว ภาวะ แห่งทรนง

ดอกไม้ใจไหวพลิ้ว ทั่วทิวป่า

เย็นลมพา พัดปลิว ลอยลิ้วส่ง

เป็นดอกไม้ แห่งไพร ในป่าพง

มาตกลง กลางป่า ณ ลานดิน.

~ paer-aksorn ~

ดอกไม้ใจ ให้ฉันเห็น เป็นดอกรัก
จะฟูมฟัก รักถนอม ไม่ยอมสิ้น
แม้ใครเปรียบ เทียบราคา ค่าเพียงดิน
ชั่วชีวิน ไม่สิ้นรัก ภักดีคง

ที่เคยช้ำ ทำให้เจ็บ เก็บไปทิ้ง
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งไป ไม่ไหลหลง
เก็บเอาดอก ไม้ใจ จากไพรพง
มาปักลง ตรงกลาง หว่างฤดี

ให้ตะวัน จันทรา นภากาศ
ดารดาษ ดาวเด่น เป็นสักขี
จะปกป้อง คุ้มครอง ผองภัยมี
ตราบชีวี นี้พร้อม น้อมสู่ดิน

จะประดับ จับกอ ช่อดอกไม้
ตกแต่งไว้ ในสวน ชวนชื่นกลิ่น
ให้ระบือ ลือนาม งามโสภิณ
ทั่วทุกถิ่น ดินแดน แสนชื่นเอย.

>>คนเหงาที่เฝ้ารอ<<